ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΧΡΟΝΙΟΥ ΓΑΣΤΡΙΚΟΥ ΕΛΚΟΥΣ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΕΠΙΠΛΟΚΗ ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΩΝ ΚΥΣΤΕΩΝ ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΛΟΒΟ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ, ΠΙΕΖΟΥΝ ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΓΑΣΤΡΙΚΟΝ ΕΛΚΟΣ
Περίληψη
Ο σκοπός της αναδρομικής αυτής μελέτης είναι ο αιτιοπαθογενετικός συσχετισμός του εμφανιζόμενου σε κάθε τοιχωματικό του στομάχου όγκο ή ογκοειδή επεξεργασία έλκους και η κατά το δυνατόν προσέγγιση των αμέσων αιτιών του τελευταίου προς διαλεύκανση του μηχανισμού με τον οποίον δρουν και προκαλούν την μονήρη τοπική ιστική καταστροφή τόσο του γαστρικού βλεννογόνου όσον και της υποκείμενης υποβλεννογόνιας μυϊκής στιβάδας. Με βάση κυρίως -3- περιπτώσεις εχινοκόκκου κύστεως στον αριστερό λοβό του ήπατος, μεγαλυτέρας διαμέτρου 9,7 και 5 εκμ. αντιστοίχως που πρόβαλαν προς τα εντός του στομάχου προωθώντας το τοίχωμά του αντιστοίχως προς το έλασσον τόξον ( ΕΤ ) και συγκριτκά προς 33 ενδοτοιχικούς καλοήθεις νεοπλασματικούς όγκους (19 λειομυώματα και 14 νευρινώματα) του στομάχου, που επίσης προκαλούσαν υπέγερση του βλεννογόνου και συνοδεύονταν από κρατηροειδή ή και πιο μεγάλη χοανοειδή έλκωση καταλήγουμε στα πιο κάτω συμπεράσματα: Η παρουσία του γαστρικού υγρού, σύμφωνα και με την αποφθεγματική ρήση του Schwarz " χωρίς οξύ δεν υπάρχει έλκος " , είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του γαστρικού (και 12/δακτυλικού) έλκους είτε συμβάλλουν εξ αρχής στη δημιουργία του είτε συντηρώντας προϋπάρχον. Υπάρχει εναλλαγή δράσεως παραγόντων που ευνοούν τη δημιουργία έλκους και εκείνων που προστατεύουν το γαστρικό βλεννογόνο από τη διαβρωτική δράση των προηγουμένων. Όταν για οποιονδήποτε λόγο λείψει η προστασία της βλέννας (απουσία λόγω μηχανικής απομάκρυνσης της ή μη επαναπαραγωγής π.χ. λόγω τυπικής διάτασης του βλεννογόνου) επακολουθεί η τοπική αυτοπεψία . Χρειάζεται παραπέρα (και πειραματική) έρευνα για την πειστική ερμηνεία και του μονήρους του έλκους το βασικόν όμως ερώτημα της αιτιοπαθογένειας του έλκους ελπίζομε ότι έχει πλέον απαντηθεί.Αναφορές
Bockus Η.: Gastroenterology. 3rd Vol. 2nd Ed. W.B. Saunders Co.
Chen YM, et al.: Gastric duplication cyst simulating leiomyoma. Gastrointest Endsc, 33 (3) 250-2, 1987 Jun.
CIBA Collection of Medical Illustrations. Vol 3. Digestiνe System. Part I. Upper Digestiνe Tract. Editor: Ε. Oppenheimer, Ν.Υ., 1959.
Δασκαλάκης Τ.: Καρκίνος στομάχου. Κλινική και Ακτινολογική Εικών . Διαφορική Διάγνωσις. Μονογραφία Sandoz, Αθήναι 1972.
Kurtz W.: Παθογένεια των διαβρώσεων του ανωτέρω πεπτικού. Διάλεξη στο Δορυφορικό Συμπόσιο του 13ου Πανελληνίου Ιατρικού Συνεδρίου (Μάιος 1987) με θέμα "Παθογενετικοί μηχανισμοί και θεραπευτικές εξελίξεις στην αντιμετώπιση του γαστροδωδεκαδακτυλικού έλκους". Εκδότης: Γρ. Παρισιάνος, Αθήνα 1987.
Maksimoν I, Maliuzhko Αl, Loseν luA.: Perforation of a stomach ulcer into an echinococcal cyst of the liνer. Khirurgiia (Mosk) (1) 105-6, 1982.
Mendelson RM et al.: "Inνerted" diνerticulum mimicking an ulcerated duodenal tumor. Br J Radiol, 57 (677 426-30, 1984 May.
O' Riordan D et al.: Complete healing of ulceratιon within a gastric leiomyoma. Gastrointest Radiol, 10 (1) 47-9, 1985.
Παπαδημητρίου Δ.: Προσωπική επικοινωνία. 2-873, 9-4-1974.
Richardson Ch.: Gastric Ulcer. ln: Sleisenger/ Fordtran. Gastrointestinal Diseases. Vol I. pp 879-904, 4th edition (1989).