Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΦΙΚΤΗΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΣΕ ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΧΟΛΗΦΟΡΩΝ

Συγγραφείς

  • Α. ΣΑΚΑΝΤΑΜΗΣ
  • Γ. ΜΑΡΑΚΗΣ
  • Α. ΚΑΜΠΑΡΟΥΔΗΣ
  • Χ. ΣΜΠΑΡΟΥΝΗΣ

Περίληψη

Κατά την χρονική περίοδο 1980-89 έγιναν στην κλινική μας 120 σφιγκτηροπλαστικές σε σύνολο 1752 επεμβάσεων για καλοήθη πάθηση των χοληφόρων (6,85%). Οι ενδείξεις για την εκτέλεση σφιγκτηροπλαστικής ήταν: η χοληδοχολιθίαση σε 78 ασθενείς (65%), ο ενσφηνωμένος λίθος στον τελικό χοληδόχο πόρο σε 8 (6,6%), η στένωση του σφιγκτήρα του ODDI σε 8 (6,6%), η χρόνια ή υποτροπιάζουσα παγκρεατίτιδα σε 16 (13%), ο παραμείνας λίθος στον χοληδόχο πόρο σε 4 (3,3%) το εκκόλπωμα του 12λου σε 2 (1,7%), η στένωση προηγηθείσας χοληδοχο 12-λικής αναστομώσεως σε 2 (1,7%), το θήλωμα του φύματος του VATER σε 1 (0,83%) και η ρήξη εχινοκόκκου κύστεως στα χοληφόρα σε 1 (1,83%). Ο χρόνος μετεγχειρητικής νοσηλείας κυμάνθηκε από 2-34 ημέρες (μ.ο. 13,4). Άμεση μετεγχειρητική επιπλοκή παρουσίασαν 17 ασθενείς (14%) από τους οποίους: 1 αιμορραγία από το εγχειρητικό τραύμα, 4 μετεγχειρητική παγκρεατίτιδα, 3 διαπύηση του τραύματος, 1 υψηλό πυρετό, 1 παραμονή λίθου στον χοληδόχο πόρο, 2 έμφραγμα μυοκαρδίου, 3 πνευμονική λοίμωξη και 1 γαστρορραγία. Από τους 120 ασθενείς 2 (1,6%) κατέληξαν στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο (από μετεγχειρητική παγκρεατίτιδα ο ένας και από γαστρορραγία ο δεύτερος). Με τις ενδείξεις οι οποίες αναφέρονται η σφιγκτηροπλαστική νομίζουμε ότι είναι ασφαλής μέθοδος, η δε μετεγχειρητική παγκρεατίτιδα αν και θεωρείται η σοβαρότερη επιπλοκή δεν είναι τόσο συχνή, τα άμεσα και απώτερα αποτελέσματα θεωρούνται ικανοποιητικά.

Αναφορές

Σμπαρούνης Χ.Ν, Μαράκης Γ, Κεχαγιά Θ.: Καλοήθεις παθήσεις εξωηπατικών χοληφόρων και εγχειρήσεις στο σφιγκτήρα του Oddi. Ελληνική Χειρουργική 1987, 59 (4): 427-443.

Σμπαρούνης Χ.Ν, Κάππας Α. Μικρού Ι, Λαζαρίδη Δ.: Η σφιγκτηροπλαστική επί παθήσεων των εξωηπατικών χοληφόρων. Επιστημονική επετηρίς Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. 1979 ΙΒ' (Τεύχος ΙΙΙ): 395-417.

Chiong Η, Csendes Α, Burdiles Ρ, Diaz S.C, Ri de λa Cuard, Yarmuch J, Schutte Η, Braghetto I.: lndications and Results of Sphincteroplasty in

Benigh Billiary Diseases. Hepatogastroenterol. 1989, 36:140-142.

Φωτόπουλου Α.: Παθήσεις των χοληφόρων Ιατρικές Εκδόσεις Π. Πασχαλίδη. Αθήνα 1984:322-333, 379-380, 93-122, 178-190, 217-224.

Vogt D, Herman R.: Choledochoduodenostomy, Choledochojejumnostomy or sphincteroplasty for Biliary and Pancreatic Disease. Ann Surgery: 1981, 193:161-168.

Σμπαρούνης Χ.Ν, Μικρού Ι, Κάππας Α, Λαζαρίδης Δ.Π.: Η θέσις της σφικτηροπλαστικής επιραγέντος εχινοκόκκου του ήπατος Επιστημονική Επετηρίς Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. Θεσ/νίκη 1979, Τόμος ΙΒ, Τεύχος ΙΙΙ 319-338.

Steinderg W.: Sphincter of oddi Dysfunction. Α Clinical Controνersy. Gastroenterology, 1988, 95: 1409-1415.

Nυssbaum Μ, Warner Β. W, Sax Η, Fisher J. Transduodenal Sphincteroplasty and Transampullary Septotomy for Primary Sphincter of Oddi Dysfunction. The American Journal of Surgery 1989, 157: 38-43.

Λήψεις