Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΛΙΚΗΣ ΚΥΣΤΕΚΤΟΜΗΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΟΥ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ

Συγγραφείς

  • Α. ΛΑΖΑΡΟΣ
  • Γ. ΜΠΑΛΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
  • X. ΚΑΤΣΙΟΣ
  • M. ΦΑΤΟΥΡΟΣ
  • Α. ΓΙΑΝΝΟΥΚΑΣ
  • Μ. ΜΗΤΣΗΣ
  • Δ. ΚΑΣΙΟΥΜΗΣ

Περίληψη

Στην εργασία αυτή αναλύονται τα αποτελέσματα 111 χειρουργικών επεμβάσεων, που έγιναν από 1-7-78 μέχρι 31-12-89 (12 χρόνια) σε ασθενείς που νοσηλεύθηκαν στην Πανεπιστημιακή Χειρουργική Κλινική της Ιατρικής Σχολής Ιωαννίνων,για εχινόκοκκο κύστη του ήπατος. Οι χειρουργικές επεμβάσεις χωρίστηκαν σύμφωνα με το σκοπό της μελέτης μας σε δύο ομάδες: Στην πρώτη Ι (57) περιπτώσεις που περιλαμβάνει τις "ριζικές" επεμβάσεις (ολική κυστεκτομή με/χωρίς μερική ηπατεκτομή) και στη δεύτερη ΙΙ (54) με τις "συντηρητικές" επεμβάσεις (μερική κυστεκτομή με εξωτερικά παροχέτευση - capitonnage, επιπλοοπλαστική). Οι παράμετροι που άμεσα ή έμμεσα επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα στις ομάδες Ι και ΙΙ των ασθενών ήταν: - Η απώλεια αίματος, - Ο χρόνος μετεγχειρητικής νοσηλείας, -Η θνητότητα, -Η υποτροπή των κύστεων εχινοκόκκου. Από την εκτίμηση των παραμέτρων προέκυψαν τα παρακάτω αποτελέσματα: 1. Η μέση απώλεια αίματος, διεγχειρητικά και κατά το πρώτο μετεγχειρητικό 24ωρο, ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα ΙΙ (3,58±1,86 SD)*, από ό,τι στην ομάδα Ι (3,16±2,06 SD). 2. Ο χρόνος μετεγχειρητικής νοσηλείας σε ημέρες ήταν αρκετά μακρύτερος στην ομάδα ΙΙ (36,29±16,13 SD) από την ομάδα Ι (2,17±15,04 SD). 3. Aναφορικά με την θνητότητα, σημειώθηκε ένας μόνος θάνατος στην ομάδα ΙΙ, και κανένας στην ομάδα Ι. 4. Τέλος, υποτροπή της εχινοκοκκίασης διαπιστώθηκε σε δύο περιπτώσεις της ομάδας ΙΙ και καμία στην ομάδα Ι. Τα παραπάνω συγκριτικά αποτελέσματα στο υλικό της εργασίας αυτής στηρίζουν επαρκώς τη "ριζική" χειρουργική αντιμετώπιση της εχινοκοκκίασης του ήπατος, η οποία πρέπει να προτιμάται από τη "συντηρητική" τακτική, εκτός και αν υφίστανται ειδικές αντενδείξεις. * (1 μονάδα αίματος= 300ml).

Αναφορές

Μούγιας Α.: Χειρουργικαί παθήσεις πεπτικού συστήματος 1971 Τόμος Α' σελ. 520-541.

Λάζαρος Α.: Συγκριτική μελέτη της ολικής κυστεκτομής με/χωρίς μερική ηπατεκτομή με άλλες μεθόδους στη χειρουργική θεραπεία του εχινοκόκκου του ήπατος. 1987, Διδακτορική διατριβή.

Simitch Τ. : Situation actuelle de l ' echinococcose dans de mode bull off int. 1962 Epir. 58,747.

Τούλ Χ. Μεσσάρης Γ.: Επιδημιολογία και ιστορία της εχινοκοκκιάσεως εν Ελλάδι 1968. Αρχεία υγιεινής 1-6,17.

Saidi F.: Surgery of hydatid disease. Saunders company London - Philadelphia - Toronto, 1976.

LKourias Β.: Hydatid disease of the liνer and other νiscera in: Abdominal operations, νοl. II, ed. By Maingot, R. Appleton - Centery - Grofts, New - York 1974.

SMaaouni Α, Elalaoui Μ, Hamiani Ο, Benmansour Α, Belkouchi Α, Ahyoud F, Jalil Α et Faik Μ.: Chirurgie des kystes hydatiques du foie . Chirurgie, 1989, 115, p. 61 -69.

Tagliacozzo S.: Surgical treatment of billiobronchial fistula in hepatic hydatiodosis. Min. Chir, 1983 28, 732.

Λήψεις