Η ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΓΥΡΟΦΙΛΙΑΣ ΣΕ ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΥ

Συγγραφείς

  • Ε. ΣΙΒΡΙΔΗΣ
  • H. FOX

Περίληψη

Εβδομήντα τέσσερις περιπτώσεις αδενοκαρκινώματος του ενδομητρίου εξετάσθηκαν αναδρομικά για την παρουσία ή μη αργυρόφιλων κυττάρων, μετά από χρώση Grimelius. Τα ευρήματα (39 θετικοί όγκοι και 35 αρνητικοί) συσχετίσθηκαν με διάφορα κλινικά και ιστοπαθολογικά γνωρίσματα της νόσου, καθώς και με πενταετή επιβίωση. Όπως αποδείχθηκε αδενοκαρκινώματα του ενδομητρίου με και χωρίς αργυρόφιλα κύτταρα διέθεταν παρόμοια κλινικό - παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά, αλλά η επιβίωση, μετά από υστερεκτομία, ήταν σημαντικά ευνοϊκότερη σε ασθενείς που τα νεοπλάσματά τους περιείχαν αργυρόφιλα κύτταρα συγκριτικά με εκείνες που δεν περιείχαν. Συμπεραίνεται οτι τα αδενοκαρκινώματα του σώματος της μήτρας που διαθέτουν αργυρόφιλα κύτταρα δεν αποτελούν ιδιαίτερη κλινική ή ιστοπαθολογική οντότητα, αλλά ο διαχωρισμός τους από όμοια αδενοκαρκινώματα που στερούνται αργυροφιλίας είναι χρήσιμος, λόγω της διαφορετικής πρόγνωσης. Εβδομfιντα rέσσεpις πεpmrώσεις α&vοκαpισvώμαrος rov εvδoμnrpfov εξεrά­ οθnκαv αvσδpοJ11Κά y10 mv ικψουσfα ιS μn apγvpoφfJJωv κvπάpωv, μεrά από χpώσn Grimelius. Τα εvpfιμαrα (39 θεnκοf όγκοι και 35 apvnnκof) σvσχεrfοθnι::::ιv με διάφοpα κιUVJΚά και ισrοnαθολογικά yvωpfσμara mς νόσου, καθώς και με nεvraεm εmβfωσn. ΌΙΚι)ς αnο&fχθnκε, α&vοκαpισvώμαrα rov εvδoμnrpfov με και χωpfς αpγvpόφιΛα κύr­ rαpα διέθεrαv παpόμοια κιUvικο - rοθοΛογοαvαrομικά χαpακmpισnκά, αλλά n επιβfωσn, μεrά από ιχπερεχrομfα, Ιιιαv σnμαvπκά εvvο>κόιεpn σε αοθεvεfς που ro vεοπΛάσμαrά rovς πεpιεfχαv αpγvpόφιΛα κύπαpα σvyκpιnκά με εκεfvες που &v πεpιεfχαv. Σvμπεpαfvεrαι όn rα αδεvοκαpισvώμαrα rov σώμαrος mς μιirpας που διαθέrοvv αpγv­ pόφιΛα κύπαpα &v αποrεΛούv ιδιαfrεpn κιUvzκή ιS mοrοθοΛονικn ovrόmro, αλλά ο διαχωpισμός rovς από όμοια αδενοκαpκιvώμαrα που σιεpούνrσι αpγvpοφιΜας εfναι χpfι­ σιμος, Λόγω mς διαφοpεnκfις πpόyvωοnς.

Αναφορές

Ueda G, Yamasaki Μ, Inoue Μ, Kurachi Κ: Α clinicopathological study of endometrial carcinomas with argyrorphil cells. Gynec Oncol 1979; 7:223-232.

Bannatyne Ρ, Russell Ρ, Wills Ej: Argyrophilia and endometrial carcinoma. Int J Gynec Pathol 1983; 2:235-254.

Sίvridis Ε, Buckley CH, Fox Η: Argyrophil cells in norrnal, hyperplastic, and neoplastic endometrium. J Clin Pathol 1984; 37:378-381.

Aguirre Ρ, Scully RE, Wolfe HJ, Delellis RA: Endometrial carcinoma with argyrophil cells: a histochernical and immunohistochemical analysis. Human Pathol 1984; 15:210-217.

Kurman RJ, Norris HJ: Endometrial neoplasia: hyperplasia and carcinoma. In: Blaustein Α, ed. Pathology of the Female Genital Tract. Second Edition. New York: Springer - Verlag, 1982:311-351.

Sivridis Ε.: An immunohistochemical study of endometrial hyperplasia and neoplasia. Ph. D. Thesis, 1986: University of Manchester.

Hendrickson MR, Kempson RL. Surgical Pathology of the Uterine Corpus. Philadelphia: WB Saunders, 1980.

Grimelius L.: Α silver nitrate stain for a2 cells in human pancreatic islets. Acta Soc Med Upsal 1968; 73:243-270.

Κaplan ΕL, Meir Ρ.: Nonparametric estimation from incomplete observations. J Am Stat Assoc 1958; 53:457-481.

Ueda G., Nishino Τ., Saito J., et al.: Detection of chromogranin in argyrophil cells of endometrial carcinoma. Gynec Oncol 1987; 27:159-165.

lnoue Μ, Ueda G., Yamasaki Μ., et al.: Capacity for amine-precursor uptake and decarboxylation of argyrophil cell adenocarcinoma of the endometrlum. Gynec Oncol 1982; 13:19-25.

Inoue Μ., Ueda G., Yamasald Μ, et al: Endometrlal argyrophil cell adenocarcinoma with indole - or catecholamin precursor uptake and decarboxylation. Int J Gynec Pathol 1982; 1:47-58.

lnoue Μ, Ueda G, Yamasaki Μ, et al.: An in νitro incubation study of amineprecursor uptake and decarboxylation in the cytoplasm of argyrophil cell adenocarcinoma of the endometrium. Gynec Oncol 1982; 14: 75-79.

Pearse AGE: The APUD cell concept and its implications in pathology. Pathol Annu 1974; 9:27-41.

Pearse AGE, Polak JM: Endocrine tumours of neutral crest origin: neurolophomas, apudomas and the APUD concept. Medical Βίοl 1974; 52:3-18.

Λήψεις