ΙΝΩΔΟΓΟΝΟ ΚΑΙ ΙΞΩΔΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΗ ΡΥΘΜΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Περίληψη
Προκειμένου να διερευνηθεί η επίδραση της καλής ρύθμισης των επιπέδων του σακχάρου του αίματος στη μείωση των επιπέδων του ινωδογόνου και του ιξώδους του πλάσματος, προσδιορίσθηκε σε 100 ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου II η HbA1c και συσχετίστηκε με τις τιμές του ιξώδους του πλάσματος και του ινωδογόνου. Σε ασθενείς των οποίων η HbA1c ήταν μεγαλύτερη από 10,2% το ιξώδες του πλάσματος ήταν 1,90±0,19 cP, ενώ σε όσους ήταν μικρότερη από 10,2% ήταν 1,82±0,12 cP. Η διαφορά αυτή ήταν στατιστικώς σημαντική (p=0,009). Οι ασθενείς με HbA1c μεγαλύτερη από 8% είχαν επίσης τιμές ινωδογόνου σημαντικά υψηλότερες (286±51 και 258±58 mg% αντίστοιχα, p=0,012). Συμπεραίνεται ότι η καλή ρύθμιση του σακχαρώδους διαβήτη προκαλεί ελάττωση των επιπέδων του ινωδογόνου και του ιξώδους του πλάσματος. Μια τέτοια ελάττωση θα μπορούσε πιθανόν να συμβάλλει στον περιορισμό των αγγειακών επιπλοκών στους διαβητικούς ασθενείς.Αναφορές
Kannel WB. Lipids, diabetes and coronary heart disease: insights from the Framinham Study. Am Heart J 1985; 110:1100-7.
Kiesewetter Η, Jung F, Kotitchke G et al; Prevalence, risk factors and
rheological profile of arterial vascular disease; first results of the Aachen study. Folia Haematol (Leipz); 1988; 115 (4);587-93.
Leiper JM; Lowe GD; Anderson J et al; Effects of diabetic control and
biosynthetic human insulin on blood rheology in established diabetics. Diabetes Res; 1984; 1(1); 27:30.
Stone MC; Thorp JM: Plasma fibrinogen, a major coronary risk factor.
Journal of the Royal College of Practitioners; 1985; 565-9.
Welin L, Svardsudd Κ, Wilhelmsen L, et al: Analysis of risk factors for
stroke in a cohort of men born in 1913. NEJM 1987; 317(9); 251-6.
Fibrinogcn as a risk factor for stroke and myocardial infarction. NEJM 1984; 311; 501-5.
Poon PY , Dornan TL, Orde-Peckar C et al: Blood viscosity, glycaemic control and retinopathy in insulin -depentcnt diabetes. Clin Sci; 1982; 63(2); 211-6.
Melli Μ, Poggi Μ, Codeluppi L, et al: Blood viscosity and erythrocyte
deformability in diabetic retinopathy. Ric Clin Lab 1983; 13 Suppl 3(6); 371-4.
Reid HL, Obi GO, Oli JM: Reduccd erythrocyte deformability and
hyperfibrinogenemia in Nigerian diabetics with hemoglobin genotype
HbAA. Acta Diabetol Lat 1984; 21(2); 105-14.
Breddin HK, Krzywanek HJ, Althoff Ρ et al: PARD: Platelet aggregation as a risk factor in diabetics: results of a prospective study. Horm Metab Res Suppl 1985; 15(4); 63-8.
Schmechel Η, Beikufner Ρ, Panzram G: Longitudinal studies on the prognostic significance of plasma fibrinogen in diabetes mellitus. Ζ Gesamte Inn Med 1984; 39(18); 453-57.
Schmitz Α, Ingerslev J: Haemostatic measures in type 2 diabetic patients with microalbuminuria. Diabetic Med 1990; 7(6); 521-5.
Mercuri Μ, Orecchini G, Susta Α et al: Correlation between hemorheologic parameters and carotid atherosclerosis in stroke. Angiology 1989; 40(4 pt 1); 283- 6.
Παπαϊωακείμ. Μ: Το ιξώδες του πλάσματος και του ορού ως γενικός διαγνωστικός δείκτης. Διδακτορική Διατριβή. Αλεξανδρούπολη 1990.
Cella Α, Bianchi Ε, Reali GL, et al: Eνaluation of various hemorheologic parameters in diabetes mellitus. Boll Soc Ital Biol Sper, 1990; 66(4), 335-42.
Νeri Serneri GG, Galanti G, Paoli G: The physiopathological basis for
hemorrheological changes in diabetes. Ric Clin Lab; 1983; 13 Suppl 3(6); 149- 57.
Larsen ML, Horder Μ, Mogensen EF: Effect of long-term monitoring of
glycosylated hemoglobin levels in insulin-depentent diabetes mellitus. NEJM 1990; 323: 1021 -5.
