Ελληνικό Επαγγελματικό Ποδόσφαιρο και οπαδική βία: Ανεξέλεγκτοι χούλιγκαν ή αναποτελεσματικές πολιτικές;
Λέξεις-κλειδιά:
οπαδική βία, πολιτικές αντιμετώπισης, αναποτελεσματικότηταΠερίληψη
H δημόσια συζήτηση για τα αίτια εκδήλωσης βίαιων επεισοδίων στα πλαίσια επαγγελματικών ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων στην Ελλάδα επικεντρώνεται, περιορίζεται και αποδίδει σχεδόν αποκλειστικά τις συγκρούσεις στη δράση των οπαδών. Εάν η ύπαρξη τυπικών και άτυπων οπαδικών ομαδοποιήσεων που ενεργούν ανεξέλεγκτα τόσο τις ημέρες των αγώνων όσο και εκτός αθλητικού πλαισίου είναι αδιαμφισβήτητη, η παραδοχή ότι η εντυπωσιακή ανθεκτικότητα της οπαδικής βίας οφείλεται σε αυτές λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό παραπλανητικά. Ουσιαστικά αποκρύπτει μία σειρά από δράσεις ή/και αδράνειες των οργάνων που εμπλέκονται στη χάραξη και στην εφαρμογή των πολιτικών αντιμετώπισης του φαινομένου.
Αναφορές
Armstrong G., Hobbs D. (1994). «Tackled from behind». Στο Giulianotti R., Bonney N, Hepworth M. (ed.). Football Violence and Social Identity. London: Routledge, pp.196-228.
Armstrong G., Giulianotti R. (1997) (ed.). Entering the field: New Perspectives on World Football.London: Berg.
Armstrong G., Guilianotii R. (1997). «Legislators and Interprets: The Law and Football Hooligans». Στο Armstrong G., Giulianotti R. (ed.). Entering the field: New Perspectives on World Football.London: Berg.
Basson J.C. (2001) (ed.) Sport et Ordre Public. Paris: La documentation française.
Busset T. Jaccoud C., Dubey J.P., Malatesta D. (ed.), Le football à l’épreuve de la violence et de l’extrémisme. Lausane: Antipodes.
Comeron M. (2001). «Pour une gestion socio-préventive du hooliganisme». Στο Basson J.C. (ed.) Sport et Ordre Public. Paris: La documentation française, pp.145-158.
Falacho L. (2001). «Les mesures prises pour lutter contre le houliganisme à l’épreuve des libertés publiques». Revue du Droit Public, 2, pp.419-445.
Giulianotti R., Bonney N, Hepworth M. (1994) (ed.). Football Violence and Social Identity. London: Routledge
Govaert S, Comeron M. (1995). Foot et violence: politique, stades et hooligans. Bruxelles: De Boek.
Hall S. (1978). «The treatment of football hooliganism in the press». Στο Ingham R., Hall S., Clarke S., Marsh, Donovan J., Football hooliganism: the wider context. London: Inter-Action Imprint, pp.15-36
Pearson G. (2005). «Qualifying for Europe? The legitimacy of football banning orders on complaint one the principle of proportionality». Entertainment and Sport Law Journal, 3 (1), pp.1-10.
Poulton E. (2005). «English Media Representation of football-related disorder: Brutal, Short-hand and Simplifying». Sport in Society: Cultures, Media and Politics, 1, 8, pp:27-47.
Tsoukala A. (2004). «La construction médiatique de la figure du hooligan dans la presse française» . Στο Société de Sociologie du Sport de Langue Française, Dispositions et pratiques sportives. Débats actuels en sociologie du sport, Paris: L’Harmattan, pp. 345-360.
Tsoukala A. (2008). «Boundary creating process and the social construction of threat». Alternatives. Global, Local Political, 33 (2), pp.137-152.
Tsoukala A (2009). Football Hooliganism in Europe: Security and Civil Liberties in the Balance. London: Palgrave Macmillan.
Williams J. (2013). «Είμαστε παράξενοι και το ξέρουμε. Αθλητικός οπαδισμός σοτν 21ο αιώνα». Στο Ζαϊμάκης Γ., Κοταρίδης Ν. (επ.), Ποδόσφαιρο και κοινότητες και κοινότητες οπαδών. Αντιπαλότητες και πολιτικές της ταυτότητες, Πλέθρον: Αθήνα, σελ.59-85.
Winands M., Grau A. (2018). «Socio-educational work with football fans in Germany: principles, practice and conflicts». Soccer and Society, 19 (7), pp.1007-1023.
Zimmerman D. (2008). «Le fan coaching, un travail socio-pédagogique dans le milieu des supporters». Στο Busset T. Jaccoud C., Dubey J.P., Malatesta D. (ed.), Le football à l’épreuve de la violence et de l’extrémisme. Lausane: Antipodes, pp.273-295.
Λήψεις
Δημοσιευμένα
Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
Τεύχος
Ενότητα
Άδεια
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
α. Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
β. Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
γ. Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας